yil bin dokuzyuz doksan bir ekim bes biricik esimle evlendik henuz ondokuz yasindaydik bes ay sonra askere gitdim askerden once cocuk dusunmuyorduk askerden gelincede cocugumuz olmadi dok pptor doktor dolastik ama caresini bulamadik tam on yedi yil en sonunda tup bebek yaptirmaya karar verdik ve uc defa yaptirdik birinci husran ikinci husran ucuncude yumurta canlani ama ana rahminde oluyor ve biz devam edemedik paramiz kalmadi ucuncunun parasinida borc almistik oda yetmedi velhasil cocuk yurduna yazilmaya karar verdik ve yazildik biz ora yazilinca erkek kardesim ve esi biz size cocuk yapalim dediler onlarin iki oglu vardi bizde siz bilirsiniz dedik cocuk alti aya kadar oglandi ondan sonra kiz dediler bizde isterseniz vermeyin diye defalarca soylememize ragmen hayir o sizin nasibiniz size verecez dediler ve biz hastaneden aldik evimize getirdik ve bizim evdede artik bebek sesi ve kokusu vardi uzerine titreyip oyle seviyordukki ama icimizde hep buruk bir huzun vardi bir gun kaybetme korkusuyka yasiyorduk ni tekin oldu tam bes ay baktik kardesimle esi biz cocugu alacaz dediler oo gunu hic unutmuyorum unutamamda ve geldiler aldilar biz esimle sarildik kaldik bizim icin zor gunler baslmisti tam elli gun elli gun sonra bize yurtdan bir telefon geldi siraniz geldi gelin cocugu alin ve gittik oda kizdi ve dort bucuk aylikti biz cocugu aldik geldik simdi bes sene oldu cok tatli ve akilli bende cocugu aldikdan sonra zengin oldum simdi kardesimede ben bakiyom iki kizimida cok seviyom.

hikayesini okudunuz.
Bu hikaye 1780 kez okundu.