Aramızda onca yaş farkı varken tanıdım seni.. Evliydim üstelik 2 çocuk babası.. Yıllar benden almıştı aşkı sevgiyi, yaşanılası ve yaşanması gereken herşeyi yaşayıp eleğimi astığımı sandığım günlerde çıktın sen karşıma..Önceleri yanımda olman etrafımda dolanıp ışığınla aydınlatman bile beni benden alıyordu. Sana bakışlarımdan etkilendiğini ve aramızdaki yaş farkının öneminin olmadığını itiraf ettiğin gündü kurumuş topraklarımda filizlenen aşk çiçeği..Her anımı seninle, her anını benimle geçirmek istediğin 4 yıl geçti aradan.. Çılgınlar gibi sevdik birbirimizi, her türlü imkansızlığa karşı yaşattık aşkımızı.. Sonu olmayan çaresizliğimize ağladık sarılarak.. Anladık, zaten biliyorduk, bitmeliydi gitmeliydin benden.. Severek ayrılmak kadar acı ne olabilirki aşkta.. Sen baharındayken hayatın yeni ufuklara yelken açmak zorundaydın ve ben sonbaharındayken yaşamın seni tanıdığım gün ikinci baharını yaşamıştım.. Sen gittin küçük prensesim şimdi ardından mutlu anılarımızla baş başa ısıtıyorum hayatımın kış gecelerini.. Mutlu ol sonsuzluğa..

Şimdi kara kışta yüreğim.. hikayesini okudunuz.
Bu hikaye 5441 kez okundu.