Medeni insanlar medeniyet diyerek sözümüzü kesti defaatle.
Medeniyet dediğimiz kavram günah çıkarmak için oluş-
turulan bir kelime.
Ağlama duvarının gölgesinde öldürülen çocukların sessizliği
dolu etraf.
Ağlama duvarında ağlattılar ve ruhlar o şevkle oldu bertaraf.
İnsanlık bu işte, o kadar kör ki tırnak için feda etti sağ-
lam bedeni.
Ve hatta bu dünya bir tırnaksa bir bedenden fazlası eder
cennetin değeri.
Tırnaklarınızın arası kir dolu, yaşam dolu ölüler…
Batı dünyası bu, hiçbir şeyi yapmana izin vermeyip yapanı
över.
Bütün bir ilgimiz, alakamız ve özentimiz zerrenin zerreye
olan hayranlığı.
Belki de herkes Allah’ı bilirdi, din emperyalizmi savunsaydı.
Gelecek bilinerek yaşanmaz, geçmiş de bilinmeyerek
yaşanmaz.
Ecdadını bil, önüne tavuk koyup görmesinler seni kaz.
Allah insanları yarattı, insanlar kendine tanrılar yarattı.
Yorganı tekmelemek gibiydi inancımız, soğukta yorgan
gördük duayı.
Parası biten evladın babasına ulaşması gibiydi zor durumdaki
dualarımız.
Dua dediğimiz şey başımız sıkışınca ağza atılan bir sakız.
Unutmayalım ki, toprağın üstündeyiz ama topraktan üstün
değiliz.
Müslümanlık eskiden uygulamaydı, ama şimdi sadece
bir his.
Dillerimiz Müslüman ama ne idüğü belirsiz kalbimiz.
Neden olacak, Allah sürekli övgü ister para ise sahibini över.
Bu dünyanın hoşluğuna aldanmamak gerekir, hangi kö-
pek çöplüğüne söver.
Köpekler çöplükte neden vakit harcadıklarını sorgulamaz.
Mabut Maadı açtıktan sonra bu dünyada her şey mazemaz.
İnsan toprak olacağına yürekten inanamıyor bazen.
Kefeni paramparça eden kurtçuklar olur hayattayken harikalar
yapan beden.
Toprak başındakini de alır yanı başındakini de alır.
Canlılar topraktan olur, canlılar ölür toprak canlılardan
olur, topraktan geriye toprak kalır.
Olağanüstü bir şeyler ararsın, belki de kanat yakıştırdın
aklındaki peygambere.
İzafiyet teorisi, zamanla ilgili görüşler fasa fiso; evrende
yaşlanmanın olmadığı bir yer söyle.
Olağanüstü bir şeyler arıyor olabilmenden büyük olağanüstülüklere
gerek var mı.
Alıştıklarımızla konuşuyoruz, konuşamasaydık olağanüstü
bulurduk konuşmayı.
Herkes eşrefi mahluk olsaydı gökteki melekler gök edinirdi
yeryüzünü.
Ayaklarımız olmasaydı artardı rüzgarın üzerimizdeki
hükmü.
Nasıl bir ihtişam içinde yaratıldığını gör, o isterse ateş
serinletmeye başlar.
Allah’ta insani özellikler yoktur ama her insanda
Allah’tan bir iz var.
Bir meleğin bir damla kanı bu evren, her insanın kanı
ayrı bir evren…
Görmek için göz, görmemek içinse kör olmak yetmez
bazen.
Adresi olmayan bir yer burası, sinekler ve fesleğenler
birbiriyle kavgalı…
Başta kendimiz olarak başladık, sonra kendimizi kanıtlama
olarak attık adımları.
İnanmak kimi zaman bir kekeme, cümleyi kurana kadar
başa sardığın olur.
Sen o cümleyi hele bir kur, melek getirir her bir damla
yağmur.
Elimizde bir bilet hakkı var, olmasın kadere intizar.
Yüreğine Allah aşkı uğramayanın karanlığından karanlık
bile korkar.
Nur ile dolmak da var nar ile yanmak da, bil Batı denen
muhannesi.
Allah için her şeyi feda edebil, o ki fedakarlık duygunun
sahibi.
Allah yolu da yolcuyu da yaratmış, yolcu uyur da yol
arar yolcuyu.
İnsan yaşarken ölümü, ölünce de yaşamı ciddiye almaz;
su nerden bilsin susuzluğu.