Kadın vardır, ağzından hep bal dökülür,
Hayat arkadaşını her halukarda güldürür,
Kadın vardır,mevsimlerden hep baharı yaşatır,
Zemheri ayında temmuz güneşi gibi ısıtır.

Kadın da vardır,insanı yaşarken öldürür,
Binbir nimet içinde daim sıkıntı çektirir.
Kadın da vardır,ateşten gömlek giydirir,
Kendi gülerken, sevenini ağlatır.

Kadın vardır,ay gibidir yuvasını aydınlatır,
Sevenine mutluluğun en alasını tattırır.
Kadın vardır,hayır ve hasene yaptırır,cennetlik eder,
Gül bahçelerinde yaz kış sevdiğine güller derer.

Kadın da vardır,insana yaşarken mezar kazdırır,
Buz gibi pınarların içinde, susuzluktan yüreğini yandırır.
Kadın da vardır,insana hayatı zehir eder,
Çile,ısdırap,sıkıntı üzerine sıkıntı çektirir hep kahreder.

Kadın vardır,asildir yan bakana aslan kesilir,
Elinden bardak dolusu seve seve ağular içilir,
Kadın vardır,ruh güzelliği insanı tövbekar eder,
Kucak dolusu sevgiler,mutluluklar sunar.

Kadın da vardır insanı cehennemlik günahkar eder,
Yüreğinin hararetini habire artırır deli gömleği giydirir.
Kadın da vardır,insanı aziz iken rezil oğlu rezil eder,
Bülbül misali şakıyan dili, konuşturmaz lal eder.

Kadın vardır ,varlığı dünya malının tamamına değer,
Yokluğu ise,insanlara küstürür,mahvu perişan eder.
Kadın vardır,ciğerleri rahatlatan, tertemiz hava gibidir,
Yeşilin her tonunu kendinde bulunduran, orman gibidir.

Kadın da vardır, insanın başını hep belaya sokar,
Güzel kokular protesto etmiştir onu hep pis kokar.
Kadın da vardır,insanı genç yaşta hayata küstürür,
Dırdırından kahve köşelerine,sokaklara düşürür.

Kadın vardır,başa taç edilir.Herşey onunla daha güzeldir,
Hayatı anlamlaştıran ,iki mübarek nurlu göz gibidir.
Kadın vardır,Muhammedi güldür çok güzel kokar,
Toprağa yağan rahmet gibidir,herşeye bereket katar.

Kadın da vardır,kabir azabıdır.Aydınlık içinde karanlıktır,
Varlık ve zenginlik içinde yokluk ve fakirlik yaşatandır.
Kadın da vardır,iyileşmesi mümkün olmayan illettir,
Bulunduğu ortam,dikenliktir,çirkinliktir,bataklıktır.
23/04/2005



İbrahim Halil DEMİR