con con kulubu şarkı sözü

yaklas hadi sende, iste jon sahnede. mikrofon da elimde; simdi sira bende. afet gibi kizlar yuregimi daglar. aglar, muslugum kan aglar! insanlar, eli her yerde karabasanlar! alo! yetis, yetis, yetis itfaiye. ates dustu bana! ates dustu donuma! yoluma, koluma, kanima, camima tak eden oyunlar; cirit atan koyunlar; bukulen boyunlar! soygun var! atini alan o, uskudar’i gecti. secti kendine san sohret para! kaldi bize yara! koca bir kara! cepte yok para. hurra! suru mu, biri mi, olum mu, cunup mu, yoksa suluk mu? caldigin duduk mu? salla!

yargi’dir benim adim; onurumdur tacim. bilmeyen de bilsin dilim sivridir benim; sozlerimse kursun. siki durun, ritim tutun, dinleyin beni. evet evet biz, turkce rapin oncusu, sozcusu, gozcusu. barikat dedik ya! real bir dunya! altta ezilenler, ustte dans edenler! yolumuza cikip bos yere otenler! yaylana yaylana: con con kulubu! sallana sallana: con con kulubu! hareket! hareket var hareket! harekette bereket. bereket neye gerek? seyretmek gerek. tas firin erkek! yaninda da urkek! sek sek! turkce rap’te karsimiza cikan o tek kek onume de gelsin, gelsin!

soz donup dolasip yine gelir bana; pakten’den sana, odun gibi kafana. hadi hadi acilin, sizde acilin bak: geriyor ozler, celik gibi sozler! hey gidi sizi koca koca kafalar; kaba saba guce tapan insanlar; zamanin gerisinde kalan dinozorlar! bunun adi ancak ‘gulu gulu dansi’. ‘binaenaleyh! onu biz derdik. verdikse verdik; kime ne?’ yedim kafayi; oldum kabadayi! benim derdim var ya, benim bu tek derdim el alemi gerdi! unumu da serdi! verdi; ruhunu, bedenini, onurunu verdi! tek derdi kendine kerizdi! derdini soyle bulayim care; derdin ne, derdin, derdin? derdin ne? con con kulubu!

salla, hadi sende salla; con con kulubu valla! sallana, yallana, bollama, mollama oldu yeni moda; duvari tirmala!