Kapıyı anahtarla açmayı sevmiyorum

Zili çalmalıyım ve sen açmalısın kapıyı

‘’Hoş geldin canımmm..’’ deyip boynuma sarılmalısın

Uzun uzun öpüşmeliyiz kapı aralığında,

Elelele tutuşup içeri yürümeliyiz



Sen biçırpıda sıralamısın;

Belki de üçü önemli otuzbeş kırk haberi birden

’’Sular yoktu bütün gün biliyormusun’’

Demelisin mesela.

’’Yemeği ocakta unutup yakmamışmıyım pilavın dibini

Sonra da tüpgaz bitti alay eder gibi’’ demelisin mesela.

Adları da saçları gibi hep birbirine benzeyen ortaokul arkadaşların

Çatkapı yapmış olmalı aniden ve öğlen.

Annen aramış yakında geleceklermiş

Bana da selam söylemişmiş olmalı mesela.

O kadar işinin arasında,

Camları da silmiş serinmiş olmalısın.

Eskilerini eskiciye verdim,o eski mintanlarını filan demelisin

Pilastik leğen, mandal bi de faraş almış olmalısın karşılığında

Bi gündüz yayınında faydalı en az on şey öğrenmiş olmalısın

Çıkmayan lekeleri kolayca çıkarmaya

Şarap şişelerini kolayca açıp,

Boş şişelere mumlar damlatıp dekor yapmaya

Bi ton faydalı şeyler



Ben mutlaka; ’’yaaaa öylemi olmuş’’

Diyeceğin haberler varmeliyim sana

Süratle beni kızdıracak bişeyler yapmalısın

Ben zaten seni kızdıracak bisürü şey yapmış olmalıyım dışarda

Gözüme bakıp anlamalısın yediğim herzeleleri

Sen anlamazlıktan gelmelisin hepsini

Yüzlememelisin yine de

Usulca utanmalıyım

Anladığını anlamazdan gelmeliyim

Anladığını anladığımı anlamamalısın

Bu böylece sürüp gitmeli bi vakit



Ben yine herzamanki gibi, yarın rejim yapmaya

Spora başlamaya, sigarayı artık bırakmaya karar vermeliyim.

Sen bikaçgüne kadar bi iş bulup artık çalışmaya,

Bi ev bulup oraya geçmeye

Hayatına bi çeki düzen vermeye, karar vermelisin



’’Çay koyyyy’’ yapmalı, yine ben hatırlatmalıyım

Radyo yine tuhaf şarkılar çalan bi gavur kanalına ayarlı olmalı

Televizyon yine senin kanallarına kilitli

Ve kül tablaları, çay tabakları yani

Firar etmiş olmalı ortalıktan yine



Gözlerinde güzellikten başka

Güzellikten başka bişey yokmuş gibi

Sıkıntı yüklü, soru yüklü bakışları görememeliyim

Sevgimin büyüklüğü herşeye yeter sanmalı

Hiçbi bunaltını anlamayacak kadar dangalaşmalıyım

İkide bi sözlerini kesip,çocuksuluğunu

Saflığını, yalınlığının sularını kurutup

Ciddi, akarlı, kerametli konulara davet etmeliyim seni.



Ve bigün....

Bigün çekip gitmelisin evden

Gitmenle anlamalıyım;

Bu ev sevdasız olana bol gelir,

Yürü yürü bitmez koridorlar

Evin manzarası karanlığa göz kırpar,

Bu evde tek başına yaşayanlara, köpekler bile havlamaz bahçede

Çay pişmez, yemek yenmez

Sigaranın bile tadı kaçar

Dışarda itiş kakış kalabalıklarda yiter gider evin sahibi

Kendini arayıp arayıp bulamaz

Merhabaların da anlamı kalmadığından;

Kimselere selam verip alamaz

Denizde,karada,yatakta;

Hiçlik solukları alıp verir



Bi şiirin dizeleri okunur kitaptan

Şair sankimde bilmiş gibi;

’’Düşmesin bizimle yola

evinde ağlayanların gözyaşlarını

boynunda ağır bi zincir gibi taşıyanlar,

çekilsin yolumuzdan kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar’’

yazmıştır.



Şiire de, şaire de, yaşama da kızılır

Kapının önüne gelinir

Alışkanlık icabı kapı çalınır

Yalnızlık pusuya yatmıştır içerde

Duyar, ama açmaz kapıyı

Neden sonra hatırlarsın

Anahtarını çıkarırsın

Kapıyı anahtarla açmayı sevmiyorum be...



Yalnızlığımı sevmiyorum

Ben yalnız, ben yalnız seni, yalnız seni

ÇOK... VE ÇOK....VE ÇOKKKKK...

SEVİYORUM!...