bir varmış bir yokmuş Allahın kulu çokmuş. bir tane günün birinde yaşayan güzel mi bir kız varmış güzel bu kız konagın tek kızıymış adı da melekmiş bu kız iyi mi iyi gerçektede bir melekmiş. bu kız büyümüş yetişmiş ve dahada güzel kız olmuş,ve artık evlenme çagına gelmiş ve bu kızada iyi kısmet çıkınca annesi ve babası melek kızı allı duvaklı , allı pullu gelin olmuş bu melek gelin büyüdügü evde el üstünde büyültüldügü için hiç mi hiç iş tutmamış yemek pişirmemiş ocak yakmamış. birgün melek kız kendi kendine neden ben hiç ev işleri yapamıyorum diyerek sormuş hemen o deniz mavisi gözlerini hemencik sele vermeye başlamış birden bire karşısına güpgüzel peri belinmiş sormuş neden aglıyosun o deniz mavisi güzelim gözlerinie yazık degimi sizde kimsiniz ben sizi tanımıyorum ben senin iyilik perinim melek kızım demiş melek kız birden şaşırmış peri senir her parmagın dada bir hüner vardır demiş Allah her insanı her zaman hünerini vermiştir sen şimdik biaraz gül peri hoşçakal derken unutma Allah yaradırken herkeze hüner vermiştir.

hikayesini okudunuz.
Bu hikaye 1812 kez okundu.