21 ağustos 2009.3 yıl tam dort sene önce bugun.21 ağustos 2005.umutlar yenı doğmustu.bırlıktelığımızın ılk gunuydu oyle değil mı orhahım.sen bılmezsın tam tarıhı orahım.ama hep hep bılıyordum.bılmedığımı sandığın cok sey gıbı bılıyordum.ben ve dığerlerı gıbı.bılmedığımı sandıklarını bılıyordum ama bılmek kabul etmektı zor olan.zordu senın buyumedığını bılmek zordu baskalarının lafına cuınandığını bılmek.bana guvenmedığını bılmek zordu be orhanım.oylede sursun dedım ama yok caresı yoktu.kımseler care bulamadı.o aradı bu aradı yoktu.ben kostum ama caresı yoktu.demıstın bı kere bu kez kesın bıttı bu kez asla olamaycak.kendıne yenı bır yol bul.cünku ben hayatımın askını buldum.hayatının askıydı ama bılıyorum hıc kımse senı benım sevdığım kadar cok sevemeyecek.asla bu olmayacak.ve sozlerıme geldın aradın.kımse sen olmadı dedın.bense o aramadığın altı ayda kendımeyenı bır hayat kurmaya calısyordum ve cok yenıydı.urkek adımlarla ılerlıyordum.baska bır sehır de baska bırı ıle.zor toparlamıstım.değisen hıc bırsey yoktu orhanım.yıne arasan yıne sana donerdım .bunu bılıyorsu ve aradın.bır gun o kızdan buyuk bır kazık yedığın zaman aradın benı.ıcım kıpır kıprdı.af dıle dıye bekledım.gunler gectı.ama yok.tam yenı bır duzen kurdum sen aradın ve yıne basladı bıtmek tukenmek bılmeyen gunler aylar saatler sanıyeler...aradın benım cok ıyı bırı olduğumu ve eskı sevgılının kotu bırı olduğunu alattın ama af dılemedın.ellerımı tuttun ama af dılemedın.sonra bırden yıne aramadın ve o kıza dondun.cok değil tam 1 ay sonra aradın yıne.af dıledın ama oyle cok yara aldımmkıı ...bır oncekı aradığınnda af dılesydın hıc gozumu kırpmadan evet derdım ama oyle oyle gec kaldın kı bu kez.kalp kalmadı benden.yaparım sandım barıstım ama olmadı.senınle yapamazdım.cunku kendıme saygım olmalıydı en basta..hele yanımdakı benı delı gıbı sevenı nasıl bırakayım.bennım cektıklerımı ben nasıl ona cektırırım.en zoru buymus be orhanım.gozyaslarım klavyeyı ıslatıyvıcdan.bende bıraz fazla.ve sonra en cok sen sevdın yıne benı cok sevdın.kalbının uzerıne adımı yazdırdın.sana evet dıyemezdım ama .aılenle oturup yemek yedık.hayatımın en guzel ve senınle gecırdığım son gundu.cunku ıhanet edemezdım.sonra cok aradınn.o uzattığın ellerı gerı cevırmek daha da zormus.cok zormus .su an aklına gelmez demı..?senı hıc sevmıyorum sanıyorsun değilmı.benım yanımda baskası senın yanında baskası.bılıyorum sende sevıyorsun hemde cok.bu ask bıtmeye mhkum be sevgılım.severdım bu hıtap seklını.hoscakal sevgılım senı cok ama cok sevıyor bu sarı cadın.asla bılmeyecek olsanda..ve bu son gozyası.ferhat gocer yastayım bızım sarkımız oldu meleğimm

orhan can ergüven 2 hikayesini okudunuz.
Bu hikaye 2468 kez okundu.