anadoluda yol yapan bir firmanın şantiye şefi kış günü bir dağbaşında tek başına mahsur kalır.sağa sola bakarken uzakta bir ışık görür ışığa doğru gider.dağın başında bir ev kapıyı çalar güzel bir kadın kapıyı açar onu içeriye buyur eder.Neyse adam derdini anlatır mahsur kaldım falan.
kadında uzun zamandır tek başına yaşayan dul bir kadın koca başına vurmuş.kadın ne yaptıysa adamı baştan çıkaramamış. sabaha kadar uğraşmış yok.şantiye şefi bir türlü razı olmamış kadınla yatmaya.neyse sabahın ilk ışıklarıyla bizim şef bir horoz sesiyle uyanır,dışarı çıkar bakar bir kümes içinde bir sürü tavuk horoz var.kadına sorar:bacım bunların hepsi horozmu.
kadın gayet pişkin bir şekilde:yok bu kümeste bir tane horoz var öbürleri şantiye şefidir.

şantiye şefi fıkrasını okudunuz.Bu fıkra 13724 kez okundu.